با سلام به دوستان خیلی نازنینم... کورش هستم... بعد از حدود چهارسال داشتم راجع به آرپس تو یوتیدب و گوگل سرچ میکردم که به پیج خودم رسیدم... خدایی این پیج رو با عشق راه انداختم و فکر نمیکردم تا همین امروز هنوز درمانی واسه ایت بیماری نیومده باشه حدور هشت نه سال از اولین پسنی که تو این وبلاگ گذاشتم میگذره ولی بازم آرپی هستش... خب بیخیال نیومدم پر حرفی کنم یا ناله کنم فقط خواستم بگم پیج اینستاگرام این وبلاگ رو میخوام راه اندازی کنم... اگه دوست داشتید بیاید اونجا با هم ادامش بدیم.. گسترشش بدیم آخه یادمه اون موقع ها که باهاتون همه چیو به اشتراک میزاشتم کمتر غصه میخوردم... الانم میخوام خوشحالتر باشم باهاتون... آدرسشو چندروز دیگه میزارم که اونجا ببینمتون... روز خوش

سلام...

سلام دوستان عزیز...

باور کنید خیلی دلم واسه اینجا تنگ شده بود.  همیشه به یاد اینجا بودم ولی مشغله و درگیری اجازه نمیداد کهبیام اینجا ... هر دفعه که میخواستم سر بزنم میگفتم بزار تو یه فرصت مناسب که بتونی یه پست خوب هم بزاری ولی این فرصت مناسب پیش نمیومد تا امشب که خیلی اتفاقی دیدم چشم به کلمه گود نایت نک تلویزیون خورد با خودم گفتم همین الان پاشم بیام سراغش... تو این مدت خیلی اتفاقا افتاد واسم تو اداره اوضام بهتر شد ولی وضع چشمم بدتر شده بعضی همکارا به وضعیت چشام شک کردن ولی من به رو خودم نمیارن درسمو نتونستم تموم کنم نه اینکه نتونم یا مشکل چشام باشه ولی یهو از درس سیر شدم گفتم که چی ولی بابام و همینطور مدیر بخشمون نظرشون این بود که حیفه واسه یه درس و پایان نامه مدرکتو نگیری منم رفتم خوندم و گرفتم. .. یکمی اضافه وزن پیدا کردم چند کیلویی هست آخه تحرکم کمتر شده هر هفته مثه معتادا میگم که از شنبه ورزش کردن رو شروع میکنم ولی هفته ها خیلی سریع پشت سر هم میگذرند پ. فیلم و سریال هم که دیگه مثه سابق نمیبینم نه ایرانی نه خارجی. یکمی غمگین و شاید افسرده شدم مثلا روزای تعطیل زیاد میخابم و اصلا حوصله بیرون رفتنو ندارم چه با دوستا چ خونواده.  تقریبا هرچی تو این مدت گذشته بود رو گفتم.  از لطف شماها هم تو این مدت خیلی خیلی ممنونم  حالا شما بگید تو این مدت چکار کردید 

همفکری

سلام به همه دوستای عزیزم. خوشحالم که امروز هم اتاقیم ( توی اداره) نیستش و میتونم از همینجا راحت براتون بنویسم. راستش حدود چند ماهی هستش که بعد از کش و قوصای فراوان بالاخره تونستم اینجا مشغول به کار بشم البته نه به صورت رسمی ولی خب حالا اینجاییم تا ببینیم آینده چی میشه کارم دفتری هستش و تو دو شیفت میایم که من یه سره میمونم که بعد از ظهرا زودتر برم خونه و پنجشنبه ها نیمه تعطیل هستش که من بعلت کند بودن...